my poetry

Που σαι ρε Κούλα μου γλυκιά
Να σε κλωνοκοιησω
Τη μια για τον άντρα σου
Την άλλη να κρατήσω


ο καημός ενος μηχανικου

TRAVA KOUPI

Εκεί που καθόμουνα
Και έγραφα τα procedures
To Manchester τελείωσα
Αυτή την αΐδια
¶ρχισα τον κώδικα
Του χίλια πεντακόσια πενήντα τρία
¶λλη πάλι μαλάκια

Πολλά τα requirements του FPGA
Μια χιλιάδα μείνανε
Πρέπει να τα καλύψω
Τι μαλάκια είναι αυτή
Μα δεν θα υποκύψω

Ήρθε ο Γιαγγουβερνια
Έφερε τα μαντάτα
Πως άλωνε μηχανικό
Δεν παίρνουν απ την στράτα

Και είπε ο μαδαφακας
Τα λόγια τα σοφά
Δεν είναι η πρώτη μου φορά
Που μου την παίζουνε βαριά

«όλες τiς requirements
Procedures σαν τις βγάλεις
μέσα στο lab μονάχος σου
Debug θε να τις κάνεις

Ακάκιε παρ όλα αυτά
Είναι όλα μια χαρά
Ας ειν κάλα η Φουλα
Με το ZOCOR μαύρη αγορά







Ο Γάιδαρος μηχανικός


Στα εξήντα τέσσερα μου
Να χέσω τα μυαλά μου
Με βάλανε Σένα γραφείο
Σωστό κωλοχανείο
Βγήκα λένε τυχερός
Και έγινα παραγιός
Σένα Ρώσο δίχως ευγένεια
Που τον λέω γιαγουβερνια

Κάθε μέρα περιμένω
Ναρθει το Σαββατοκύριακο
Που το προσμένω

Ακάκιε δεν έχω που να πάω
Κάθε μέρα περπατάω
Περπατάω και παραμιλάω
Μουνί δεν έχω και την βαράω

Την βαράω την μοίρα μου την πουτάνα
Που δεν με άφησε να ζήσω στην Ελλάδα
Αλλά με φόρτωσε Σένα σκαρί
Και με πέταξε μακριά στην Αμερική










Κεφτέδες

Μετά από 30 χρόνια δουλειάς ηλεκτρολόγος μηχανικός Η
σύνταξη δεν φτάνει να κάνεις διακοπές προπαντός στην
Ελλάδα

Οχτώ ώρες κάθε μέρα
Χωρίς να πάρω ανάσα
Δουλεύω μέσα στο λαμπορατορι

Κάθομαι και παιδεύομαι
Τραβάω τα μαλλιά μου
Γιατί ακόμα να δουλεύω τόσο

Μπας και έγινα μαζόχας
Δεν το καταλαβαίνω
Αχ τι μου έκανες Κολομβε.

Τι έπαθα ο δόλιος
¶ραγε ποιος να φταίει
Λες να φταίει το μηχανιλικι.

Και πάλι συλλογιέμαι
Μπας και είναι τα πέντε μου παιδιά
Η μήπως είναι η αγγλοσαξονου μου

Η μήπως είναι ο μαδαφακας ο Greenberg
Με τον Κοσταντινι
Και όλο το εβραίικο το σκυλολόι

Τα λάθη όλων διορθώνω
Χωρίς Κανά βραβείο
Ρε τι τραβάμε στο κωλοχανείο

Κολομπε δεν μου τολεγες
Σαφτην εδώ την χωρά
Σχολείο να μη πήγαινα
Να πούλαγα κεφτέδες

Τώρα θαχα μπόλικα λεφτά
Και θαμουν στην Ελλάδα
Και όλοι θα με ζήλευαν
Και θα με λέγαν μάγκα







Αμφικτυων o υπερπατριώτης

Αμφικτυων λάτρης αρχαίων και υπερπατριώτης Ταξίδια
σε όλο τον κόσμο Σήμερα στο εξοχικό στην Ραφήνα Αύριο
καφέ στην Αθήνα,μεθαύριο στη Νέα Υόρκη για να
βοηθήσομε την Ελλάδα. Και όλα αυτά με μια συνταξούλα.
Γαργαλαμε να γελάσω

Αμφικτυων
.
Αμφικτίονα σταμάτα
Γιατί έχω πάθει πλάκα
Παίζεις με την ιστορία
Σανά είναι μαλακία

Μη ξεχνάς τι λεν οι άλλοι
Είπαν της γριάς να κλάνει
Και αυτή το παρακάνει

Για εβραίους σαν μιλάς
Τα λόγια σου χαλάς
Σαν τους δίνεις σημασία
Περνούνε πολύ άξια

Όταν για εβραίους συζητάμε
εμάς τους Έλληνες να μη ξεχνάμε
Σουτυχε να δεις καμιά φορά
Ο ένας μας τον άλωνε να βοηθά?

Όλοι τους είναι της μασας
Της κλεψιάς της τεμπελιάς
Πως θα τα οικονομήσουν
Και μετά να σε γαμήσουν

Γάμα τους σκατοεβραιους
Ξέχασε και τους αρχαίους
Κοίταξε μόνο τους νέους
Για να δούμε τι θα κάνουμε
Γιατί θα να μας ξεκάνουνε




Ύμνος για την δασκάλα των γαλλικών


Το 1959 την ώρα των γαλλικών γράφαμε τον δικό μας
Ύμνο στο 7μο γυμνάσιο Παγκρατίου Μαζί με τον
Λαμπρο.....άλλοι καθοσαντε στα τελευταία Θρανία και
βασανίζανε το πουλί τους κάνοντας μπανιστήρι Στις
γάμπες της δασκάλας....

Σε γαμώ από το στόμα
Και σου γλύφω το μουνί
Σου τον ρίχνω απ τον κώλο
Και μου χέζεις το καυλί

Αργε ναρθει Κίο το βράδυ
Που θα τρίζει το ντιβάνι
Απ την καύλα την πολύ
Θα σου ρίχνω όλο καυλί

Γαμημένη περπατούσες
Και ζητούσες επισκευή
Είχες κόσκινο το μουνο
Και τον κώλο σου σαν φούρνο


















Το βουτυρόπαιδο


τα βουτυροπαιδα του STAR BUCKS της Αθηνας..........
μια μερα τογραψαμε μαζυ με τον αδελφο μου Λουκα

Οιδίποδα μαλάκα
Έχω πάθει πλάκα
Βρήκα τον μπελά μου
Με γουστάρει η μαμά μου

Δεν γουστάρω τα λεφτά
Γιατί έχω του μπαμπά
Πάω ψάχνω για μουνάκι
Και την βρίσκω με σουβλάκι

Μου αρέσει η μαλακία
Μα γουστάρω μια κυρία
Που την έχω εδώ κοντά μου
Όσο βλέπω την μαμά μου

Δεν ξέρω τι να πω
Μου την δίνει και πονώ
Θα πλακώσω τον μπαμπά μου
Που πηδάει την μαμά μου